Selmin

gene sabahları gelip kaldırsan beni
kızsan çekik gözlerinde kaynak yaparken
bahar dallarında kuşlar gibi şakısam
gönlünü alsam gene ...

otuzaltı yıl geçmiş sensiz
ankarada çetin olurdu kışlar
ben gittim ,sende bitirdin
karları, damlardan sarkan havuçları ...

maskenin yollarına kaçtığımız ayaz sabahlar
geceleri yazdığımız mektuplar
saatler uçar mıydı beraberken ?
yokuş aşağı yuvarladağımız ipler...

sen gönlümdeki kadim dostumsun
yanıp gitmiş sigara iyidir içilmişten
benim dostum bence seçilmişten
yılları kaçırdık ,günler geçilmişken ...

arkadaş sevmek kendini sevmektir
iyisini bulmak iğne deliğinden geçmektir
dört yıl altıay yirmisekiz gün daha beklerim
buda bence zamanı seçmektir...


Selma Dönmez 8 mart 2009