Kızmazsın değil mi ?

atadan, babadan kalan
sokaktan, çakaldan
öğrendiğim sinkaflı
tüm küfürler alt alta
not edildi yüreğin
müsvedde defterine
sana yollanmak için...


biraz gecenin üçüne
birazı sabahın beşine
bir ikisi gözkapağımı tutan mandala
saat başı uyanmalara az küfür ayırdım.
kırkmetrekare bana alan
istanbul’ a küfür talan...
kablo ucundaki aşklar
gri camdaki eski sevgili de
aldı payını bolca sayfadan...


dondurucusu olmuş yüreğin
soğuk yataklar
bomboş bakan
boş terlikler
sandalyesi gülmez
tek tabaklı masalar
almaz mı nasibini bundan?...


küfürler onaydı ama
baktım kalmamış hiç sayfada...
yalnızlığım da yalnızım diye ağlar
sarılayım gel yalnızlığım
vazgeçtim küfürden
kızmazsın değil mi bana ?...


Selma Dönmez 7 mayıs 2009