Koyu şiirler bulvarı

ne zaman bir türkü duysam altı yaşında bir çocuk olurum yastığıma sarılır kımıl zararlılarını bulurum radyonun sesi derinden girer kanıma ruhuma sarmalanır ayrık otlarım ... ne zaman bir şarkı duysam onbeşine basar yaşım sevdalanırım kimse yaşamamışcasına gri  bulutlarıma yaslanır, ağlarım ne zaman bir marş duysam içim titrer kutaramadığım ülkem gelir aklıma gençliğin tozları uçuşur havada ekmek arası aklımı yerim ızgara olur ciğerlerim ... ne zaman bir şiir duysam söylenmemiş dizeler yazılıp atılmış şiirler kalbime süzülür nefes gibi tüm yaşamım ıhlamur kokar yaşadığıma memnun olurum ...

nisan yağmurlarıyla ıslanmayan aşıkların yüzlerinde şeftali çiçekleri kalplerinde aşkın tarihi ödev uzun yıllardı meyveye yalnız durdu aşk... mayıs aşk mı aşık mı derken kırgındı belkide bir ara durakta bir aşk ekspresinin bozulup kalmasına yıllardan rol çalmasına... haziran şiir ayları yüreğin hücrelerine gönüllüce ezber tutturulan dize dize aşk aradığımız sonra oturup ağladığımız yazlar var mıydı biz nerdeydik? anımsamak zor hep kışın yaşamışız aşıklar kışı yaşar şairler gece yazar ya öylesine... eylül senfoniler şirler sana düşen her yaprakta küser aşk bana şiir titrer sevginin ilk soğuklarında yüreğin kazağı güvelenmiş ayrılıklarda... ekim'in hassasiyetinde döküldü yürek denkleri resimler ve mevsimler tartmadı birbirini kasım sarı aşk sarı takıntılı aralık yeni sevdaya atladı ocak'ın  kibirinde aşk yanmadı gururla aşk aynı yerde yaşamadı gülümsemedin aşka hiç, depresifsin mart kendini bulu