yıllara verilmiş kumdan emeklerdi
bir kumru nefesinde öylesine uçuverdiler
sarhoş bir örümcek kadar kurmuşum ağlarımı
her şey bir anda yok oldu - düğünü mutsuzluğun...
artık ucu görünen tünellerdeyim
sessizliğin sesi nasıl güzel
ellerimde uçuşan aşkların ne önemi var
bir cana ruh vermemişse sevgim...
kayıp ilanıdır şehrimin
siyah beyaz bir resmin yıpranmış güzelliğinde
taşlarını koyamadığım yaşam surlarını yıkarken
depremlerin yıkamadığı bedenin teslimidir
bir sesin tizliğinde...
ağlamak ayın arka yüzünde
sevmek yıldızları yaldızsız simsiz
yıkmak kolaydı kumdan emekleri
dokunmak duygulara isimsiz
parmak ucuyla öylesine...
çamur olur emekler gözyaşında bir gün ,okyanusa karışır gün batımında...
Selma Dönmez 20 temmuz 2009
Yorumlar
Yorum Gönder