bunalmaların zirvesidir bunama.....

(Korku yaşlılığın efendisi olduğunda; gençliğe yenildiğini unutur.korku bile bunar.
İnsan bunasa çok mu? )




kapı kapandı
karanlıktı
yaşamak sınırını aşınca
hafıza defterleri karalandı
bunalmaların zirvesi bunama...




süresiz ışıksızlık
arzulanan çocukluk
işte avuçlarında.
kaçmak yaşanmış zamana bunama...




bir gün, herhangi bir saat
beyin seyahatte
gelgitlerin
acıtan gülümsemesinde
ruhun valizlerini unutması bunama...




unutmak unutulmaktı
tüm aşinalar artık yabancı
sınırsız umursamamalarda
sorumsuz sorunluluk bunama...





takıntılı günler
parayla didişmeler
eşyalarla sevişmeler
depresif sövmeler bunama...


sayaç sıfırlandı
kapı kapandı
ve karanlıktı...



bunama bir muamma/ tanrım canımı almadan aklımı alma...






Selma Dönmez 5 mart 2011